ΜΑΡΚΟΣ _ΜΑΚΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΙΣΤΟΤΟΠΩΝ
ΓΕΝΙΚΆ Η ΜΎΚΟΝΟς ΈΧΕΙ ΣΧΉΜΑ ΑΚΑΝΌΝΙΣΤΟΥ ΤΡΙΓΏΝΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΚΌΠΤΕΤΑΙ ΑΠΌ ΜΙΚΡΟΎς ΟΡΜΊΣΚΟΥς, ΚΥΡΙΌΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΊΩΝ ΕΊΝΑΙ Ο ΠΆΝΟΡΜΟς ΠΡΟς Β., Ο ΤΟΎΡΛΑς ΠΡΟς Δ., ΌΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΎΡΙΟς ΛΙΜΈΝΑς ΚΑΙ Η ΧΏΡΑ (ΠΡΩΤΕΎΟΥΣΑ).
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΣ
Μετά το 1390 η Βενετία διώκει την Μύκονο. Έκτοτε αρχίζει η Τουρκοκρατία, κατά το πρώτο διάστημα της οποίας το νησί διώκεται από καπιτάνου και επιτροπής Χριστιανών, διατελούντων από τον Μπέη της Κω, μετά το 1669 δίνεται ως τιμή στους μεγάλους διερμηνείς της Πύλης, εισπράττοντας δια επιτροπής τους φόρους και έχοντας τους αντιπροσώπους αυτούς ως διοικητές.
Μεταξύ αυτών των τιμαριούχων της Μυκόνου γνωστότεροι παρέμειναν οι Παναγιωτάκης Νικούσιος
και Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (1669-
Γενικά όμως κατά την Τουρκοκρατία η Μύκονος διαμορφώθηκε σε ναυτικό νησί και παρείχε στον οθωμανικό στόλο μια γαλέρα και πληρώματα. Κατά τους χρόνους εκείνους το νησί ήταν γεμάτο πειρατές και κουρσάρους, που αποτελούσαν φόβο των τριγύρω νησιών και των διερχομένων του Αιγαίου εμπορικών πλοίων.
Σε απόσταση 2 μίλια ΝΔ. της νήσου βρίσκεται η ιστορική Δήλος και δυτικότερα αυτής η Ρήνεια που μαζί με άλλες βραχονησίδες, όλες ακατοίκητες, υπάγονται διοικητικά στη Μύκονο.
