Σχεδίαση Ιστοσελίδας:  Αρης  Τσιατούχας (2017) ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ Από έρευνες που έχουν γίνει στη χώρα μας, γνωρίζουμε πως περίπου 1 στους 7 μαθητές είναι θύμα εκφοβισμού. Ο εκφοβισμός έχει σοβαρές συνέπειες για όλα τα παιδιά: για τα παιδιά-θύματα, για τα παιδιά- δράστες αλλά και για τα παιδιά-παρατηρητές που απλά βλέπουν τον εκφοβισμό να συμβαίνει γύρω τους. Τα παιδιά που εκφοβίζονται:  έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μια σειρά από προβλήματα που γίνονται πιο έντονα, όταν ο εκφοβισμός διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να νιώθουν: θλίψη, στενοχώρια ή και κατάθλιψη χαμηλή αυτοεκτίμηση μοναξιά και απομόνωση αίσθηση πανικού δυσκολία συγκέντρωσης και προσοχής αδυναμία να αντιδράσουν και απελπισία με σκέψεις να κάνουν κακό στον εαυτό τους μεγάλη δυσκολία να ξεπεράσουν τον εκφοβισμό που έζησαν Επίσης, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες: να παρουσιάσουν σωματικά προβλήματα (συχνούς πονοκεφάλους, πόνους στο στομάχι και δυσκολίες ύπνου) να νιώθουν αγωνία για τις κοινωνικές τους σχέσεις να έχουν λίγους φίλους να μη θέλουν να πάνε στο σχολείο ή να μην τα πηγαίνουν καλά στο σχολείο Τα παιδιά-δράστες: φαίνεται πως έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν: σχολική αποτυχία διάσπαση προσοχής νευρικότητα και υπερκινητικότητα κατάθλιψη Ορισμένα από τα παραπάνω προβλήματα πολλές φορές συνεχίζονται, για αυτό και, όταν τα παιδιά που εκφοβίζουν μεγαλώσουν, μπορεί έχουν περισσότερες πιθανότητες  να συμπεριφέρονται με βίαιο τρόπο στην οικογένειά τους,  να έχουν δυσκολίες στην επαγγελματική τους ζωή  να έχουν επικίνδυνες συμπεριφορές (κάπνισμα, χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών, παράνομες πράξεις) Τα παιδιά-παρατηρητές: Αρνητικές είναι οι συνέπειες και για όσα παιδιά βλέπουν τα περιστατικά εκφοβισμού να συμβαίνουν γύρω τους, χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι γι' αυτό. Συχνά νιώθουν ότι θα μπορούσαν να είναι τα ίδια στη θέση του θύματος και φοβούνται πολύ. Μπορεί ακόμη να: νιώθουν άγχος και ανασφάλεια νιώθουν θλίψη, αδυναμία και αποτυχία θεωρούν αρνητικό το κλίμα στο σχολείο να μην τα πηγαίνουν καλά στο σχολείο Τι μπορείς να κάνεις για να μη σε εκφοβίζουν: Μίλησε γι' αυτό που σου συμβαίνει σε έναν ενήλικα:  Αν σε εκφοβίζουν και θες αυτό να σταματήσει, πρέπει να μιλήσεις σε ένα μεγαλύτερο άτομο που εμπιστεύεσαι: σε ένα μέλος της οικογένειάς σου, σε κάποιον που σε φροντίζει ή σε κάποιον δάσκαλο ή δασκάλα στο σχολείο. Το να μιλήσεις σε κάποιον, που τα πηγαίνεις καλά μαζί του, είναι πολύ σημαντικό και αναγκαίο, αν και μερικές φορές φαίνεται πολύ δύσκολο! Γι' αυτό να θυμάσαι τα παρακάτω: Τα παιδιά που πέφτουν θύματα εκφοβισμού χρειάζονται τη βοήθεια της οικογένειας και του σχολείου. Είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον εκφοβισμό μόνος σου ή μόνη σου! Το να ελπίζεις πως ο εκφοβισμός θα σταματήσει κάποια στιγμή από μόνος του δεν βοηθά. Αν μείνεις σιωπηλός ή σιωπηλή είναι σίγουρο πως η κατάσταση θα χειροτερέψει, γιατί ο δράστης νομίζει πως θα τη γλιτώσει και θα συνεχίσει να σε εκφοβίζει. Κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει, παρά μόνο αν ζητήσεις βοήθεια. Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τη σκέψη των άλλων, γι αυτό πρέπει να λέμε αυτά που αισθανόμαστε! Οι δράστες συνήθως δεν εκφοβίζουν ένα μόνο παιδί. Μιλώντας, λοιπόν, γι' αυτό που σου συμβαίνει, δεν βοηθάς μόνο τον εαυτό σου αλλά και τα άλλα παιδιά που εκφοβίζονται. Δεν είναι καθόλου κακό να πεις πως κάποιος εκφοβίζει εσένα ή άλλα παιδιά. Αντίθετα, με το να μιλήσεις, φέρεσαι πολύ υπεύθυνα! Πολλά παιδιά (περίπου το 50% μας λένε οι έρευνες) δεν μιλούν γι' αυτό που τους συμβαίνει κι έτσι ο εκφοβισμός συνεχίζεται. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους είναι ότι τα παιδιά- θύματα φοβούνται πως η κατάσταση θα χειροτερέψει, αν μιλήσουν. Πιστεύουν πως το παιδί- δράστης θα μάθει πως μίλησαν και θα θελήσει να εκδικηθεί. Δέχονται μεγάλη πίεση να μην αποκαλύψουν αυτό που συμβαίνει στους εκπαιδευτικούς, ιδίως στο γυμνάσιο, αλλιώς θα πιστέψουν όλοι πως είναι "καρφιά" και θα τους βάλουν ακόμα περισσότερο στο περιθώριο. Κι όμως δεν είναι έτσι! Σκέψου λίγο ποιον λέμε "καρφί": έναν άνθρωπο που λέει κάτι για να δημιουργήσει προβλήματα σε κάποιον άλλον. Πολλοί μάλιστα αυτό το βρίσκουν πολύ διασκεδαστικό. Σίγουρα, το να είσαι "καρφί" δεν είναι κάτι καλό. Όμως, όταν λες σε έναν ενήλικα πως κάποιος εκφοβίζει εσένα ή κάποιο άλλο παιδί, δεν είσαι σε καμία περίπτωση "καρφί".